Zatrzaskowa zatyczka jest „manekinem” pocisku, który pozwala osobie strzelać z nieobciążonego karabinu bez uszkodzenia szpilki. Strzelanie z karabinu bez żywych kul pozwala osobie ćwiczyć solidną postawę, ostrożne celowanie, kontrolowane oddychanie i delikatne ściskanie spustu. Umiejętności te są niezbędne do dobrego celowania, a zatrzaskowa nakrętka umożliwia ćwiczenie ich bez ponoszenia kosztów strzelania amunicją na żywo.

Kula po prawej to runda karabinowa Mauser 8 x 57 mm. Pocisk po lewej to zatrzask, który zrobiłem ze zużytej obudowy, śruba mosiężna 8 - 32, część śruby 5/16 cala, nakrętka stalowa 8 - 32 i wystarczająca ilość gorącego kleju do wypełnienia mosiężnej skorupy obudowa.

Jeśli wyszukasz „zatrzaskowe zatrzaski” w wyszukiwarce, znajdziesz post dotyczący wykonania zatrzasku dla kalibru nieparzystego rozmiaru, wypychając zużytą zatyczkę z mosiężnej obudowy i używając kleju epoksydowego do przyklejenia części zwykłego ołówka gumka do mazania. Używam oryginalnej amunicji wojskowej wyprodukowanej w 1947 roku. Używa europejskiej czapki primerowej, która nie wypycha jak amerykańska czapka.

Kieszonkowe dzieci:

Krok 1: Mój karabin

To jest zdjęcie mojego karabinu. To jugosłowiański Mauser. Został wykonany na zdobytych niemieckich maszynach i jest prawie identyczny z K-98, z wyjątkiem oznaczeń narodowych. Powstał w latach następujących po II wojnie światowej, kiedy większość krajów w Europie uznała, że ​​wkrótce może nastąpić kolejna wojna. Wytworzyli dodatkowe karabiny do przechowywania w magazynach, aby byli gotowi. Ta wojna nie nadeszła i do produkcji weszły półautomatyczne karabiny, co sprawiło, że Mauser przestał działać. Ten karabin jest w pięknym, fabrycznie nowym stanie po prawie 60 latach w magazynie. Nigdy nie został wydany.

Kiedy po raz pierwszy chciałem zatrzasnąć czapkę, nie mogłem znaleźć żadnego kalibru tego karabinu. W ostatnich miesiącach znalazłem kilka w Internecie.

Krok 2: Wiercenie przez nasadkę podkładową

Zwróć uwagę na wcięcie od iglicy w tej zużytej obudowie. Wywierć otwór w wcięciu. Zrób otwór nieco większy niż śruba 8 - 32. Użyj wiertła z pogłębieniem stożkowym, aby usunąć zadziory na zewnętrznej stronie obudowy. (Jeśli używasz imadła, uważaj, aby nie zmiażdżyć ani nie zniekształcić obudowy. Sam koniec jest dość sztywny i nie będzie łatwo zgniatać ani zniekształcać. Chwyć go w imadle. Owinąłem kawałek dętki rowerowej wokół obudowy, aby chronić od żłobień i zadrapań szczęk imadła.)

Krok 3: Obróbka nakrętki standardowej

Zdjęcie przedstawia stalową nakrętkę 8 - 32 ze śrubą 8 - 32 jako trzpień do obracania nakrętki, trzymając wiertarkę w pobliżu ściernicy. Nie tylko chcesz usunąć narożniki, ale chcesz zmniejszyć średnicę nakrętki, aż przejdzie ona przez otwór w szyjce obudowy skorupy.

Mam jedno z tych magnetycznych narzędzi ze sztywnym sprężystym trzpieniem, który pozwala sięgnąć do rogów i odzyskać małe stalowe części. Położyłem obrobioną nakrętkę na jej końcu, wepchnąłem nakrętkę do wnętrza obudowy i użyłem narzędzia magnetycznego do przytrzymania nakrętki nad otworem do napełniania, tak żebym mógł uruchomić mosiężną śrubę w nakrętce. To wcale nie było trudne. Pociągnij nakrętkę do wnętrza obudowy obudowy za pomocą śruby, gdy nakrętka zostanie uruchomiona i przekręć ją prawie palcem. Trochę luźności jest w porządku. Luźność pomaga w wyrównaniu śruby równolegle do linii środkowej biegnącej w dół obudowy, kiedy nadejdzie czas.

Krok 4: Dodaj „punktor”

Skończyła się zatyczka zatrzaskowa, która nie przejdzie prawidłowo przez komorę karabinu, gdy rygiel jest obsługiwany, chyba że w szyjce obudowy znajduje się coś przypominającego pocisk. Jeśli dokonasz własnego przeładowania, możesz wcisnąć kulę w szyjkę obudowy. Każdy, kto nie ma matrycy i prasy przeładunkowej, może wykonać zadowalającą kulę z kawałka pręta. Odciąłem głowę od standardowej śruby 5/16 cala. Potem wrzuciłem go do wiertarki i przycisnąłem do ściernicy, jak w nakrętce w kroku trzecim. Wibracje często rozluźniały szczęki uchwytu i musiałem zatrzymać się, aby wyrównać śrubę i dokręcić szczęki.

Krok 5: Wypełnij gorącym klejem

Wyregulowałem ustawienie mosiężnej śruby 8 - 32 tak, aby była skierowana prosto w kierunku środka otworu w szyi obudowy. Potem zacząłem wypełniać obudowę gorącym klejem. Kiedy było już pełno na szyi, włożyłem mój faksymile. Próbowałem upewnić się, że jakiś gorący klej zakrył gwintowaną część wewnątrz obudowy. Obawiałem się, że gorący klej mógł się ochłodzić, gdy spływał po wewnętrznej stronie obudowy, więc lekko grałem na zewnątrz obudowy za pomocą palnika propanowego. Zachowaj ostrożność, aby podczas tego wszystkiego trzymać mosiężną śrubę w otworze startera. Uważaj również, aby kula faksymetryczna nie opadła w obudowę. Obudowa będzie prawie zbyt gorąca, aby dotknąć jej palcami. Mieć kilka szczypiec w pobliżu.

Gdy gorący klej całkowicie ostygnie, użyj śrubokręta i odkręć mosiężną śrubę z obudowy. To zrywa nitki z gorącego kleju. Prawdopodobnie będziesz potrzebował tego później. Włóż śrubę z powrotem do nakrętki.

Plan--

Nakrętka w obudowie ma prawie tak dużą średnicę jak obudowa. Działa jak tłok, gdy trzpień wystrzeliwujący uderza w koniec mosiężnej śruby. Nakrętka naciska na zestalony gorący klej wewnątrz obudowy. Zestalony gorący klej nie może się poruszać, ponieważ obudowa skorupy jest stożkowa, zwłaszcza na szyjce obudowy. Zestalony gorący klej ma pewną elastyczność podobną do twardej gumy. Komercyjne zatrzaski mają sprężynę pochłaniającą uderzenie bolca. Ta zatrzaskowa zatyczka ma elastyczność zestalonego gorącego kleju.

Krok 6: Zrób koniec śruby

Wypił głowę z mosiężnej śruby. Następnie zrób to, co zostało ze śruby, tak aby dokładnie pokrywało się z końcem obudowy skorupy. Każda dodatkowa pozostałość na śrubie zmniejszy przestrzeń nad głową w komorze karabinu, a śruba nie zamknie się. Karabin nie odpali.

Tutaj możesz zobaczyć dętkę rowerową chroniącą obudowę muszli przed szczękami imadła.

Krok 7: Sukces

Na tym zdjęciu śruba wybrała zatrzaskową zatyczkę z magazynu, zamknęła ją na śrubie i ma zamiar sprawnie ją wepchnąć do komory. Ta zatyczka działa dobrze.

Krok 8: Kiedy mosiężna śruba nosi zbyt wiele

Z czasem wcięcie w mosiężnej śrubie będzie miało większy i większy dołek. Jeśli wgłębienie stanie się zbyt duże, będzie ono wyglądało tak, jakby strzelano z karabinu bez muszli w komorze i można uszkodzić iglicę.

Wgłębienie widoczne w zatrzasku (lewy pocisk) jest wynikiem około dziesięciu uwolnień trzpienia wystrzeliwującego. Po dziesięciu kolejnych wcięcia wciąż były mniej więcej takie same. Wierzę, że zestalony gorący klej spełnia swoje zadanie, pochłaniając uderzenie iglicy tak jak powinien.

Już wiesz, że możesz przekręcić śrubę w gwincie nakrętki. Możesz go wycofać, o ile masz miejsce na śrubokręt. Umieść cienkie koło tnące w narzędziu Dremel i wykonaj płytkie gniazdo. Nie ma problemu, jeśli wyciąć trochę koniec obudowy. Użyj najmniejszego śrubokręta, który działa, aby cofnąć mosiężny wykręt o jeden lub dwa obroty. Złóż zaimprowizowaną szczelinę śrubokręta i wgłębienie na końcu śruby. Spraw, aby był wyrównany z końcem obudowy, dzięki czemu nie będzie problemu z przestrzenią na głowę, a ty będziesz gotowy, aby lepiej wykorzystać swoją zatyczkę. Jeśli całkowicie zużyjesz mosiężną śrubę, włóż nową śrubę i powtórz proces w kroku szóstym. Będziesz gotowy do powrotu.

Ta zatrzaskowa czapka działa dobrze ze zwężającą się obudową, zwłaszcza z ramieniem. Pewne dalsze myślenie prawdopodobnie byłoby konieczne w przypadku pocisku bez stożka, jak np. ACP.45 Colt.

Ponadto często zaleca się pomalowanie zatrzasków na jasny kolor, aby nikt nie pomylił ich z żywą amunicją, a co gorsza, odwrotnie.