Dwanaście miesięcy po rozpoczęciu tego projektu i wreszcie udało mi się wyprodukować coś, co smakuje miło. To była prawdziwa praca miłości.

Na początek nikt nie uprawia niezbędnych warzyw w pobliżu miejsca, w którym mieszkam, więc początkowo musiałem poprosić ojca mojego przyjaciela byłej dziewczyny o wysłanie mi buraka cukrowego z odległości ponad 300 mil. Zanim dotarli na miejsce, zaczęli się spleśniać, a powstały napar smakował dość obrzydliwie.

Zamiast poddać się, postanowiłem hodować własny burak cukrowy. Ostatecznie znalazłem trochę nasion w serwisie eBay, a następnie musiałem czekać 6 miesięcy, podczas gdy nasiona kiełkowały i rośliny rosły do ​​dobrej wielkości do zbioru.

Teraz jest grudzień i burak cukrowy jest gotowy i, co dziwne, poprzednia spleśniała partia wydaje się smakować dużo lepiej po dojrzewaniu przez 12 miesięcy!

Kieszonkowe dzieci:

Krok 1: Informacje podstawowe

Po pierwsze, zacznę od historii o tym przepisie i buraku cukrowym, z którego jest zrobiony. Najwcześniejsza znana receptura na „Mangel Wurzel Ale” pochodzi z 1829 r. I opiera się na pomyśle, aby słód jęczmienny poszedł dalej, a nie sam w sobie. Podstawą naparu był 1/3 słodu jęczmiennego i 2/3 mangel Wurzel i być może pomysł polegał na tym, że enzymy w świeżym słodowanym jęczmieniu pomogą w rozbiciu skrobi w burakach na cukry, nie wiem!

Sam burak cukrowy jest nowoczesną odmianą Beta Vulgaris, która obejmuje inne dobrze znane warzywa, takie jak buraki i boćwina, ale także różne inne rośliny pastewne, w tym „Mangel Wurzel”. Burak cukrowy został wyhodowany przez profesjonalnych hodowców roślin z Mangel Wurzels, aby zwiększyć zawartość cukru z około 5% do prawie 20% w celu rafinacji samego cukru. Niestety nikt w Wielkiej Brytanii nie wydaje się już produkować piwa z buraków, chociaż są one używane w bardziej egzotycznych miejscach, takich jak np. Czechy. Tuzemák

Zrobimy 100% Mangel Wurzel Ale z buraków cukrowych uprawianych w domu z dodatkiem wody, drożdży, chmielu i cukru. W ostateczności, jeśli wszystko pójdzie nie tak, zostanie on destylowany do mojej własnej wersji Tuzemáka.

Krok 2: Uprawa buraka cukrowego

Burak cukrowy jest z pewnością bardzo łatwą w uprawie. Zacząłem pracę w komórkach w szklarni w marcu i przeszczepiłem je w ziemię do 24 cali w kwietniu. Wszystko, czego potrzebowali, to trochę pielenia co miesiąc.

Krok 3: Zbieranie

Buraki można wykopać za pomocą widelca ogrodowego, a następnie oczyścić, aby były wolne od ziemi i małych kamieni. Jest to szczególnie ważne, jeśli sokowirówka ma być używana do przetwarzania korzeni.

Krok 4: Sprzęt i składniki

• Sprzęt:
• Sokowirówka typu Auger (nigdy nie używaj sokowirówki)
• Areometr
• Garnek
• Garnek do gotowania na parze (opcjonalnie)
• Waga
• Gąsior
• Śluza
• Huśtać się butelkami
• Lejek

• Duży worek filtrujący z drobnej siatki

• Składniki:

• Drożdże piwne (5 g)
• Korzenie buraków cukrowych (7,5 kg na 4 litry)
• Cukier (32 g)
• Chmiel (13,5 g)
• woda

Krok 5: Rąbanie korzeni

Niezależnie od zastosowanej metody, korzenie muszą być posiekane lub krojone na małe kawałki lub sekcje. Po siekaniu kawałki należy umyć jeszcze raz, aby pozbyć się wszelkich zanieczyszczeń, które kryją się między korzeniami.

Krok 6: Gotowanie

Istnieją teraz dwa lub trzy różne sposoby przejścia:

1. Jeśli używasz sokowirówki, dodaj kawałki do wrzącej wody i gotuj dokładnie przez 10 minut, uważając, aby kawałki nie stały się zbyt miękkie. Sokowirówka potrzebuje wytrzymałych włókien, aby działać prawidłowo.
2. Drugą opcją jest parowanie korzeni przez około 3 godziny. Para skraplająca się na korzeniach wyciągnie cukry, które następnie spadną na patelnię poniżej.
3. Trzecią opcją jest gotowanie korzeni, aż będą całkowicie miękkie, a następnie stopniowo wypłukać cukry wodą.

Stężenie cukru w ​​początkowym soku będzie dość wysokie, ale niezależnie od zastosowanej metody, w miazdze pozostanie jeszcze sporo cukru. Pomysł stopniowego prania polega na wypłukaniu pozostałych cukrów w partiach, więc zanim dotrzemy do ostatniego prania, prawie nie ma już więcej cukru do wypłukania. To progresywne mycie jest znacznie bardziej wydajne niż próba wypłukania wszystkich cukrów za jednym razem w jednej dużej wannie z wodą. Bardziej skomplikowaną techniką mycia byłoby zastosowanie techniki „spargingu”, która polega na wypłukaniu miazgi stałym strumieniem wody.

Pozostaje nam teraz miąższ, który można wycisnąć w prasie wytwarzającej cydr lub włożyć w drobną siateczkową torbę i wycisnąć ręcznie, jak pokazano na zdjęciu.

Krok 7: Testowanie zawartości cukru w ​​brzeczce

Zawartość cukru po pierwszym etapie powinna być dość wysoka, co najmniej 1060, a kolor płynu (brzeczki) będzie dość paskudny, ciemny szary. W miarę kontynuowania prania ciężar właściwy (SG) będzie się stopniowo zmniejszał, aż nie będzie już widać korzyści. Przestałem prać po tym, jak SG osiągnęło 1020. Brzeczka stanie się również bardziej bursztynowym kolorem.

Krok 8: Dodawanie chmielu

Użyłem chmielu „Target”, który ma wysoką wartość goryczy 12,5 IBU i dozował napar na 3,3 g na litr. Powinno to nadać nowoczesny smak „piwa rzemieślniczego” z dużą ilością goryczy.

Napar podgrzewa się do temperatury wrzenia, chmiel wrzuca się i gotuje energicznie, pozwalając na ucieczkę pary, aż do osiągnięcia pożądanego SG. Dla mnie było to 1050. Uwaga. SG należy zmierzyć, gdy napar ma temperaturę pokojową, aby uzyskać dokładną wartość.

Krok 9: Pitching in the Yeast

Napar może teraz ostygnąć. Gąsiorek sterylizuje się wrzącą wodą, wylewając wodę bardzo ostrożnie w dół po bokach słoika, a nie prosto w dno, albo słoik pęknie!

Napar jest dodawany do gąsiora, odcedzając chmiel, gdy idziemy, i dodaje się około 1 g drożdży piwnych. Nigdy nie używaj drożdży do pieczenia!

Mamy teraz około 1 galona bardzo brudnej brzeczki z buraków cukrowych, która powoli, ale z pewnością zamieni się w smaczne piwo po około roku.

Jeśli spróbujemy wypić piwo zbyt wcześnie, będzie ono miało dość nieprzyjemne smaki przypominające bardzo szorstki cydr z octem, smakowitym smakiem, który powoli znika z czasem.

Krok 10: Butelkowanie

Rok później i piwo można teraz butelkować. W tym czasie, całkiem cudownie, zmieniło się z tego okropnego ciemnoszarego koloru w ładny, jasny i jasny bursztynowy kolor.

Piwo może być butelkowane w sterylizowanych butelkach typu swing top, które będą odporne na ciśnienie wytwarzane przez fermentujący cukier. Całą partię można wlać do dużego rondla, a cukier dodać po 8 g na litr dla bardzo gazowanego piwa lub 4 g za mało dla normalnego musowania. Cukier rozpuszcza się przez mieszanie i dodaje 1 / 2g drożdży piwnych przed butelkowaniem. Butelki są następnie pozostawione w dość ciepłym miejscu na co najmniej miesiąc przed wypiciem.

Gdybyśmy chcieli być bardziej purystyczni, moglibyśmy stworzyć własny syrop cukrowy z brzeczki buraczanej i zamiast tego użyć go w fazie butelkowania.Syrop powstaje przez gotowanie wody z około 1/2 odrobiny brzeczki, aż konsystencja będzie taka jak czarna melasa, uważając, aby nie spalić jej w późniejszych etapach.

Mamy więc - jak zrobić Mangel Wurzel Ale, który będzie teraz oferowany osobom odwiedzającym tutaj w okresie świątecznym.