Na początku maja tutaj w Ontario łata rabarbaru składa się z ledwo dostrzegalnych bryłek pośród ściółki i obornika. W ciągu trzech tygodni łodygi mają grubość jednego cala, są soczyste i gotowe do sosu, chipsów, ciast, soków i WINA!

Wino to jest robione z rabarbarem, cukrem, białym sokiem winogronowym, drożdżami winnymi, odżywką drożdżową i wystarczającą ilością czarnego bzu, aby nadać mu rumieniec (użyłem także czarnych malin do rumienia wina).

Kieszonkowe dzieci:

Krok 1: Sprzęt i przepis

Będziesz potrzebował następującego sprzętu, aby wyprodukować galon tego wina:

- wiadro do zbierania rabarbaru

- nóż parujący do przycinania

- nóż do krojenia i deska do krojenia, aby go posiekać

- skalę do ważenia tak samo jak cukier

- 6-litrowy lub większy pojemnik lub inny bezpieczny pojemnik na żywność do ekstrakcji soku

- pokrywa pojemnika ekstrakcyjnego

- duża łyżka do mieszania

- sitko siatkowe

- naciąganie szmatki

- pojemnik do przechowywania napiętego soku i dodania wody do jednego galona

- miarka lub mały garnek do dodawania wody

- naczynie fermentacyjne

- blokada fermentacyjna pasująca do naczynia fermentacyjnego

- wąż syfonowy

- pięć butelek z zakrętkami lub korkami, które pasują

Nie próbuj tego, chyba że masz podstawowe umiejętności nożowe, podstawowe umiejętności pomiarowe i cierpliwość! Produkcja wina wymaga dużo czekania.

Przepis

Przepis, od którego zacząłem, używa miar wagi dla rabarbaru i cukru, a nie objętości. Przybliżone objętości są w nawiasach.

Rabarbar 3 funty w plasterkach 1/2 cala (około 3 kwarty)

2 1/2 funta białego cukru (6 filiżanek)

1 1/4 szklanki mrożonego lub świeżego bzu czarnego lub 1/2 szklanki soku z czarnego bzu (lub 2 szklanki czarnych malin)

2 szklanki białego soku winogronowego

wystarczająca ilość przefiltrowanej wody, aby uzupełnić jeden galon

1/2 opakowania drożdży winnych (najlepiej użyć drożdży szampańskich, ponieważ łatwo się osadza)

1/2 łyżeczki odżywki drożdżowej (pobierz to w sklepie z winem)

Krok 2: Zbieranie rabarbaru

Kiedy kwitną mlecze, czas sprawdzić rabarbar.

Aby przedłużyć zdrowe zbiory z łaty, należy wybrać tylko jedną trzecią każdej rośliny na raz. Mam cztery rośliny. Są bardzo zdrowe z letnich ściółek i zastosowań kompostu. W ciągu czterech dni wybrałem wystarczającą ilość rabarbaru, aby wyprodukować trzy galony wina. W następnym tygodniu będę mógł to zrobić ponownie, ale nie będę, ponieważ mam tylko trzy galonowe fermentory. Zamiast tego zrobię sok i sos.

Wybieram łodygi, których łodygi są najdłuższe i największe z największymi liśćmi. Zwykle otwiera to ładnie przestrzeń dla młodszych, mniejszych łodyg. Jeśli widzę, że zaczynają się łodygi nasienne, wybieram je również, aby utrzymać łodygę wytwarzającą łodygi zamiast nasion.

Aby wybrać łodygę, trzymaj ją mocno tuż nad miejscem, z którego pochodzi z ziemi (i masy korzeniowej) i pociągnij. To całkiem naturalne, że słyszysz „pop”, gdy się odrywa. Jeśli łodyga pęka, należy wyciągnąć resztę, ponieważ może ona zgnić i doprowadzić chorobę do reszty rośliny.

Krok 3: Przycinanie rabarbaru

Odetnij liście (około pół cala łodygi) i odetnij dno łodygi (gdzie wygląda dno łodygi selera).

Liście są trujące dla żywego inwentarza, mają wysoką zawartość kwasu szczawiowego, więc ich najlepszym zastosowaniem jest mulcz wokół drzew owocowych. Robią dobrą robotę, utrzymując chwasty i trawę, gdy się brązowieją i rozpadają.

Zazwyczaj wycinam łodygi w połowie lub w trzeciej części, aby zmieścić się w moim wiadrze. Będziesz potrzebował prawie czterech kwart łodyg.

Krok 4: Mycie i siekanie rabarbaru

Po powrocie do domu zatapiam zlew ze stali nierdzewnej, zrzucam rabarbar i przykryję go zimną wodą, aby go umyć.

Nie rozpylam rabarbaru, więc głównie myję się, aby pozbyć się brązowej skóry, a trochę brudu na łodydze kończy się tam, gdzie wychodzi z ziemi.

Wyciągam cztery lub pięć łodyg na raz i kroję je na pół-calowe plasterki. Chcesz dużo otwartej powierzchni na rabarbaru do etapu ekstrakcji soku.

Mam cyfrową wagę kuchenną, która ma funkcję tarowania: mogę umieścić miskę lub inny pojemnik na wadze, włączyć wagę i rejestruje wagę zero. Do garnka posiekam i dodajemy rabarbar, aż waga zarejestruje się jako trzy funty. Trochę lub mniej nie będzie miało znaczenia. Jeśli nie masz wagi, upewnij się, że masz pół-calowe plastry i odmierz trzy kwarty do dużej miski.

Następnie ważę 2 1/2 funta białego cukru. Dla tego Instructable zrobiłem miary objętości i dostałem 6 filiżanek. To daje wytrawne wino. Używam więcej cukru nie zwiększy zawartości alkoholu w winie, tylko sprawi, że będzie słodsza. Kolejny ćwierć funta cukru wytworzy średnie wino; kolejne pół funta wytworzy raczej słodkie wino. W suchym winie cały cukier przekształca się w wystarczającą ilość alkoholu, aby zabić drożdże i zatrzymać fermentację. Zwiększone ilości cukru po prostu pozostają w winie, gdy fermentacja ustaje. Możesz zastąpić cukier organiczny, jeśli produkujesz średnie lub słodkie wino, ponieważ będziesz spożywał cukier w gotowym winie.

Zastąpienie innych cukrów cukrem białym lub organicznym jest Twoją własną przygodą smakową: jeśli cukier ma jakikolwiek własny smak, z pewnością pojawi się w winie.

Krok 5: Ekstrakcja soku

Uwielbiam tę metodę ekstrakcji soku! Cukier wyciąga płyn z rabarbaru (i kurczy się o prawie jedną trzecią).

Właściwie to wydobywa syrop, ponieważ zużywa się tyle cukru. Połącz pokrojony rabarbar, jagody i cukier w dużej misce. Przykryj (bo nie chcesz, żeby mrówki to znalazły i zaczęły paradę!) I odstaw na 24 godziny. Mieszaj co 4 godziny, głównie w celu zachęcenia całego cukru do rozpuszczenia się w syropie.

Krok 6: Przeciąganie soku

Ta-da! dwadzieścia cztery godziny później i nadszedł czas, aby uzupełnić bazę fermentacyjną.

Najpierw odcedź cały syrop z mieszanki rabarbaru / jagód.

Po drugie, dodaj dwie szklanki białego soku winogronowego (dość neutralny w smaku i dodaje odrobinę substancji do twojego wiejskiego wina - uprawiam własne białe winogrona i je sok jesienią).

Po trzecie, przepłucz mieszankę rabarbaru przefiltrowaną wodą, aby uzyskać cały cukier, który możesz. Najłatwiej to zrobić, wkładając mieszaninę rabarbaru z powrotem do pustej miski i dodając do niej kwartę przefiltrowanej wody. Odcedzić i powtórzyć. Teraz wyciśnij jakąś ciecz z mieszanki rabarbaru w szmatce.

Możesz wyrzucić mieszankę rabarbaru, ale gotuje się do smakowitego sosu lub robi świetne nadzienie - wstępnie słodzone!

Dodaj wystarczającą ilość przefiltrowanej wody, aby uzyskać cztery kwarty (jeden galon). Mam teraz pulę akcji ze znakiem 4 kwarty na boku. Zanim ją dostałem, zmierzyłem ciecz, używając mojego 2 kwarty do zwykłego sześcioma naczyniami.

Dodaj swój 1/2 opakowania drożdży winnych i 1/2 łyżeczki odżywki drożdżowej i przykryj ją, gdy będziesz gotowy do przygotowania naczynia fermentacyjnego.

Krok 7: Konfiguracja naczynia fermentacyjnego

Nie dodaję siarczynu do żadnego wina, które robię, ale trzymam pod ręką roztwór dezynfekujący: 2 łyżeczki pirosiarczynu potasu (od dostawcy wina) w 1 litrze (35 uncji) zimnej wody. Uważaj na rzeczy, które robisz, ponieważ proszek lub opary z roztworu mogą powodować reakcję alergiczną i podrażnienie skóry, oczu i dróg oddechowych.

Mam trzy galonowe dzbanki, których używam jako naczyń fermentacyjnych. Dokładnie je umyję po butelce wina i przechowuję je z pół cala roztworu na dole. Używam również roztworu do mycia butelek, w które wkładam wino. I używam tego rozwiązania do ustawiania zamków fermentacyjnych.

Ten dzban był kiedyś jabłecznikiem. Wolę używać szkła zamiast plastiku do fermentacji wina. Bezpieczny dla żywności plastik również będzie działał. Najważniejsze jest jednak to, aby naczynie było czyste, sterylne i wypłukane z roztworu odkażającego, i aby można było dopasować do niego zamek fermentacyjny. Niektóre zamki instalowane są przez otwory w gumowych zatyczkach; trochę śruby (oczywiście do dzbanków z dopasowanymi nakrętkami). Zasięgnij porady personelu dostawców wina, jeśli masz niezwykłe naczynie fermentacyjne.

Dlaczego sterylizować? Chcesz, aby w twoim winie rosły tylko drożdże winne: żadnych bakterii, pleśni i dzikich drożdży.

Ostrożnie wlej proto-wino (z drożdżami i substancją odżywczą!) Do naczynia fermentacyjnego. Zostaw trochę pokoju na szyi. Dołącz blokadę fermentacyjną. Zdejmij pokrywę i napełnij ją wystarczającą ilością środka odkażającego, aby wewnętrzna część zamka zaczęła się unosić (zwykle połowa wysokości zamka). Załóż pokrywę z powrotem. Fermentacja wytwarza gaz; zamek pozwala gazowi bezpiecznie wydostać się (aby Twój dzbanek nie wybuchł!), zapobiegając przedostawaniu się powietrza z jego dzikimi drożdżami, pleśnią i bakteriami.

Ustaw naczynie fermentacyjne w ciemnym miejscu o temperaturze między 60 a 75 stopni F. Temperatury poniżej, które znacznie spowalniają fermentację i temperatury powyżej, przyspieszają fermentację, dzięki czemu powstają rzeczy inne niż alkohol (nadając mu prawdziwy charakter rot-gut!).

Pozostaw na sześć tygodni. Fermentacja może być przeprowadzona w ciągu 4 tygodni, ale 2-tygodniowy okres „osiadania” znacznie rozwinie wino. Gdy w uchwycie fermentacyjnym nie pojawią się pęcherzyki powietrza, podczas mieszania dzbanka fermentacja jest zakończona. Jeśli twoje wino znajduje się w dolnej części zakresu temperatur, fermentacja może trwać nieco dłużej.

Krok 8: Butelkowanie i picie wina

Jest sześć tygodni później i nic się nie dzieje, gdy przerywasz dzbanek fermentacyjny. Zauważysz, że jest bardziej wyraźny w kierunku góry niż w dolnej części dzbanka. W rzeczywistości na dnie dzbanka znajduje się warstwa gęstych rzeczy - to martwe drożdże i ciała stałe, które wytrąciły się z cieczy wina. Czas na butelkę.

Jeden galon wina wypełni 5 25 uncji lub 750 ml butelek. Wolę ciemne szklane butelki na moje wino. Perrier jest dostarczany w butelkach o pojemności 750 ml, które są ciemnozielone i wystarczająco mocne, aby wytrzymać karbonatyzację. Zakrętki są dość solidne i pokryte plastikiem. Nie piję Perriera, ale kolega z bloku robi ponad tuzin butelek tygodniowo w swoim koszu do recyklingu. Pięć butelek to łatwy transport do domu w piątek rano.

Inną rzeczą, która mi się podoba w butelkach Perrier, jest to, że etykiety łatwo nasiąkają i mają gładki kształt, który jest łatwy do czyszczenia, zwłaszcza jeśli wrzucisz do nich łyżkę BB, rozwali je i opróżnisz do małego sitka. Gdy etykiety zostaną wyłączone, a butelki są czyste, opłukuję każdą łyżką stołową roztworu odkażającego, ponownie spłukuję czystą wodą, a następnie są gotowe do napełnienia.

Używam węża syfonowego do dekantacji z dzbanka do butelek. Wystarczy 4-metrowy plastikowy wąż 1/4 cala (taki jak w akwariach). Ustawiłem dzbanek na stole, a butelki do napełnienia na patelni na krześle lub stołku. Dno dzbanka powinno znajdować się powyżej górnej części butelek, aby zagwarantować pracę. Zdejmij blokadę fermentacyjną i włóż wąż, tak aby jego koniec znajdował się około cala nad dnem dzbanka (i gadżetów). Z głową na poziomie stołu zasysaj drugi koniec węża, aby płynąć. Podłącz ten koniec palcem i skieruj go na pierwszą butelkę. Wypełnij do trzech do dwóch cali od góry, podłącz koniec palcem i przenieś wąż do następnej butelki. Kontynuuj, aż wszystkie butelki zostaną napełnione. Będziesz musiał przechylić dzbanek na ostatniej butelce, aby uzyskać ostatnie wyraźniejsze wino, pozwalając, aby górny koniec węża zakrzywiał się w kątowym basenie.

Zakryj swoje butelki. Wysuszyć na zewnątrz butelki. Jeśli używasz etykiet, które sam wydrukowałeś, zastosuj je zmywalnym białym klejem (rzeczy, które sprzedają dzieciom szkolnym). Etykiety będą dobrze przylegać, ale będą łatwe do usunięcia w przyszłorocznym winie.

Przechowywać w pozycji pionowej w chłodnym, ciemnym miejscu - jak piwnica. Wino powinno starzeć się przez co najmniej sześć miesięcy od momentu butelkowania. Jest jeszcze lepiej, jeśli wstrzymasz picie wina, które rozpocząłeś w maju, aż do następnego maja.

Wino będzie się oczyszczać wraz z postępem roku, a na dnie butelek pojawi się osad. Kiedy otworzysz butelkę, aby ją wypić, ostrożnie wlej ją do innej czystej butelki, pozostawiając osad za sobą. To wino najlepiej wypić na zimno.

Dokładnie umyj butelkę, którą zdekantowałeś, i schowaj ją do następnej partii wina.