Utwórz roboczą blokadę i klucz: 8 kroków (ze zdjęciami)

Utwórz roboczą blokadę i klucz: 8 kroków (ze zdjęciami)

Spisu treści:

Anonim

W tym pouczającym przejdę przez proces tworzenia działającego 5-dźwigniowego zamka wpuszczanego i klucza. Kroki 1 i 2 są przeglądem wymagań dotyczących drukowania 3D i sposobu działania zamka wpuszczanego, z krokami 3-7 przedstawiającymi konstrukcję zamka i ostatnim elementem przedstawionym na stronie 8. W tym celu pominę tworzenie dekoracji, choć z pewnością może być również drukowane w 3D, ale skontaktuj się ze mną, jeśli chcesz wiedzieć, jak to zrobić.

Kieszonkowe dzieci:

Krok 1: Planowanie wydruku 3D

Po pierwsze, przejdę przez podstawy, o których należy pamiętać, przygotowując model do druku 3D. Jeśli korzystałeś już z drukarek 3D, możesz przejść do następnej strony lub rzucić okiem na odważne pismo, aby dokładnie sprawdzić podstawowe zasady.

Dostępnych jest kilka typów drukarek 3D iw zależności od tego, z którego korzystasz, wpłynie to na sposób tworzenia modelu. Na przykład drukarka wykorzystująca fotopolimeryzację wykorzystuje światło do utwardzenia ciekłej żywicy w warstwach, więc po zakończeniu model jest po prostu wyciągany z cieczy, pozwalając na wszystkie rodzaje podcięć / elementów łączących. Jednak drukarki do wytłaczania termicznego nagrzewają tworzywo sztuczne i drukują każdą warstwę na wierzchu poprzedniej, co oznacza, że ​​musi utworzyć podpory, aby osiągnąć wszelkie podcięcia w modelu. W rezultacie podpory muszą zostać usunięte, zanim część będzie gotowa, więc szczegóły wnętrza lub połączenia nie są naprawdę opłacalne. Na potrzeby tego instruktażu zamierzam założyć, że model jest drukowany przy użyciu wytłaczania termicznego, ponieważ jest to zdecydowanie najbardziej rozpowszechniona forma drukowania 3D. Innym ważnym aspektem drukarki, o którym należy pamiętać, jest rodzaj materiału, który będzie drukowany, ponieważ ograniczy on grubość i minimalny poziom szczegółowości, jaki może wydrukować.

Tak więc do wytłaczania termicznego jest to, o czym należy pamiętać.

1. Model cyfrowy wysyłany do drukarki będzie w formacie STL (stereo-litografia). Jest to w zasadzie trójwymiarowe rozmieszczenie ścieżek powierzchni na modelu. Jeśli jednak twój model ma jakieś przecinające się szczegóły, będzie miał trudności ze zrozumieniem tego, co ma być powierzchnią zewnętrzną lub wewnętrzną, i może łatwo wydrukować niewłaściwą rzecz. Unikaj przecinających się powierzchni. Choć znalezienie sposobu łączenia geometrii ze sobą może być czasochłonne, zwłaszcza jeśli jest to szczegółowe, jest to konieczne. Booleany są świetnym narzędziem do czesania / odejmowania obiektów, ale uważaj na nie. Wiele operacji logicznych na jednym obiekcie może spowodować nieoczekiwane wyniki. Jeśli używasz booleanów, spróbuj skompilować wszystkie obiekty, które mają zostać pocięte na jeden obiekt przed cięciem. Jeśli masz wątpliwości co do jakichkolwiek problemów w swoim modelu, wtedy uruchom eksport STL przed eksportem. Większość programów 3D ma taką możliwość.

2. Nie próbuj wysyłać wielu obiektów w jednym pliku STL. Tak samo kuszące, jak eksportowanie wszystkiego razem i bieganie przez konfigurację drukowania, może łatwo powodować problemy, jak również nie pozostawiać miejsca na manewrowanie obiektami w konfiguracji drukowania. Jednym z głównych problemów jest to, że modele dotykające się wzajemnie będą miały wbudowaną warstwę wsparcia, niezależnie od tego, czy w pliku 3D jest miejsce na to, czy nie, co może spowodować utratę części modelu. Poszczególne STL obiektów ułatwiają także wykrywanie i wymianę wadliwych części.

3. Wytłaczanie termiczne narasta w warstwach, których grubość zależy od jakości i prędkości drukarki. Oznacza to, że każdy pionowy szczegół będzie miał warstwowe grzbiety, podobne do stosu papieru (choć często bardziej szorstkie, ponieważ warstwy będą grubsze niż pojedynczy arkusz papieru na większości maszyn). Podczas gdy płaskie powierzchnie nie powinny mieć problemu z drukowaniem w pionie, może to stać się problemem podczas drukowania krzywych. Spróbuj ograniczyć krzywe do drukowania w poziomie. Mimo że zajmuje więcej miejsca na łożu drukarki, aby wszystko leżało płasko, zmniejszy to liczbę warstw, a tym samym chropowatość obiektu. Pomyśl o tym, jak umieszczasz swoje modele.

4. Podczas robienia przedmiotów, które mieszczą się w innym, nie spraw, by się zarumieniły. Podczas gdy druk 3D jest bardzo dokładny, w plastikach występuje niewielka ilość spadów, a grzbiety warstw zapewniają przyczepność do boków. Próba umieszczenia obiektu w otworze o dokładnym rozmiarze będzie prawie niemożliwa i będzie wymagać piłowania / szlifowania w celu dopasowania. Odczekaj niewielką szczelinę (~ 0,5 mm, w zależności od jakości drukarki) wokół krawędzi, aby zapewnić płynne dopasowanie.

Uff. Ok, teraz, gdy nudna część się skończyła, spójrzmy na to, co będziemy robić!

Krok 2: Przegląd zamka

Istnieje ogromna liczba różnych typów zamków, ale postanowiłem zademonstrować zamek wpuszczany, ponieważ jest to jeden z niewielu zamków, które można wykonać bez użycia sprężyn. Oznacza to, że do wykonania tego nie będziesz potrzebować żadnych zewnętrznych części, wszystko, czego potrzebujesz, pochodzi z drukarki. Po raz kolejny istnieje kilka rodzajów zamków wpuszczanych, więc wykonam standardowy zamek z 5 dźwigniami, który można znaleźć w większości domów.

Niestety, istnieje wyraźny brak wyobrażeń o wewnętrznym działaniu zamka wpuszczanego, więc mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko, jeśli użyję własnych obrazów, aby to wyjaśnić. Uwzględniłem rozstrzelone widoki zamka, aby pokazać, jak będzie on pasował do siebie, z przodu, z boku i z widoku elewacji, jak również elementy rozłożone, aby lepiej je zobaczyć.

Mechanizm zamka jest zaskakująco prosty, ale problemem może być dopasowanie kształtów i płynny przepływ. Jak sugeruje nazwa kłódki, w środku znajduje się 5 dźwigni, ale prawdopodobnie zauważyłbyś, że większość klawiszy wpuszczanych ma więcej niż pięć wycięć. W rzeczywistości będą mieli siedem. Dzieje się tak dlatego, że dwa są używane do pchania i wycofywania rygla, który blokuje drzwi. Aby klucz działał z obu stron, musi być symetryczny (chociaż jeśli chcesz, aby blokada była tylko jednostronna, dla czegoś takiego jak sejf lub klatka, w której można ją otworzyć tylko z jednej strony, możesz zmienić projekt).

Klucz, po wejściu do zamka, znajduje się w małym cylindrycznym pojemniku zwanym „kurtyną”. Jest on popychany przez obrót klucza i jest tym, co wpada w nacięcia w śrubie, która będzie go pchać i wycofywać. Dźwignie mają wycięcia, które utrzymują część rygla i muszą być podniesione na odpowiednią wysokość, aby otworzyć bramę dla ucieczki rygla. Krzywe u podstawy każdej dźwigni odpowiadają wysokości odpowiedniego kołka na kluczu, dzięki czemu utrzymuje on równą wysokość na tyle długo, aby śruba mogła się poruszać.

Są to naprawdę wszystkie wymagania dotyczące zamka, poza tym wszystko, o co musimy się martwić, to zbudowanie obudowy mieszczącej komponenty i zapewnienie, że wszystko jest obsługiwane i jest w stanie przejść do pełnego zakresu ruchu. Na przykład kurtyna naprawdę popycha śrubę za pomocą mniejszego segmentu na jej plecach (co zobaczymy później), ale ma większą podpórkę, która pomoże sterować śrubą. Podobnie dźwignie spoczywają na wycięciu rygla, gdy są otwarte, ale gdy urządzenie jest zablokowane, potrzebują czegoś do oparcia się, stąd nieznaczne podparcie wystające z boku obudowy.

Jeśli nadal nie jesteś pewien, lub chcesz zobaczyć, jak zamek wpuszczany jest w ruchu, oto dobre wideo wyjaśniające.

Więc teraz, kiedy rozumiemy przesłankę blokady, przyjrzyjmy się, jak to zrobimy.

Krok 3: Rozpoczęcie modelu 3D

Istnieje wiele programów do modelowania 3D do wyboru, od darmowych po bardzo drogie. Pracuję z pakietem Autodesk Entertainment Creation Suite, więc zdecydowałem się pracować z 3ds max, ponieważ jest to prawdopodobnie najbardziej skuteczny model do drukowania. Jeśli chcesz użyć max, możesz pobrać wersję próbną tutaj. Istnieje jednak wiele innych bezpłatnych opcji do modelowania, takich jak Sketchup, Blender lub Autodesk 123.

Notatka zanim zacznę; Poly flow i utrzymywanie wszystkich quadów jest ważnym procesem w większości prac 3D, jednak jest znacznie mniej ważne dla druku 3D. Utrzymuj modele w czystości na tyle, abyś mógł kontrolować to, co robisz, ale nie przejmuj się idealnie czystymi siatkami. Pod koniec zobaczysz, że zostawiłem swoje siatki dość niechlujnie, ale dopóki przejdą sprawdzanie STL, będą drukować tak, jak je widzisz.

Upewnij się, że ustawiłeś jednostki w odpowiedniej dla siebie skali. na coś w tym rozmiarze zdecydowałem się pracować w mm. Maksymalnie przejdź do Dostosuj> Ustawienia jednostek i ustaw jednostki systemowe i jednostki robocze na mm. Na początek najłatwiej było rozważyć klucz, ponieważ jest to centrum wszystkich działań. Na razie nie musisz tworzyć faktycznego klucza, po prostu utwórz walec o promieniu około 3 mm i zwiększ segmenty. Ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że wygładzanie nie będzie brane pod uwagę podczas drukowania, więc będzie ono drukowane na powierzchniach fasetowanych, krzywe znaczeń będą wymagały większej liczby segmentów, aby były gładkie. Najlepiej może być nawet ustawić wszystko na „twardą” powierzchnię we właściwościach, aby zobaczyć dokładnie, co zostanie wydrukowane. Konwertuj do edytowalnego poli i używając połączenia i wyciągnięcia, podziel powierzchnię i wyciągnij podstawowy kształt klucza. W tym momencie możesz sprawić, że będzie wyglądał tak, jak chcesz (poszedłem z najeźdźcą kosmicznym, tylko dlatego, że mogłem), gdy dźwignie będą dopasowane, po prostu pamiętaj o skali, w której pracujesz i staraj się utrzymać nacięcia na tyle wysoki, aby zrobić różnicę (1mm +), ale nie przesadzaj, bo zamek będzie gigantyczny! Upewnij się, że każdy pin ma około 2 mm szerokości. Gdy będziesz zadowolony z podstawowego kształtu, możemy przejść do tworzenia kurtyny.

Krok 4: Tworzenie kurtyny

Głównym celem kurtyny jest

A) Dopasuj i poruszaj kluczem

B) Przesuń śrubę

C) Stabilizuj śrubę

Potrzebujemy go także, aby siedział w obudowie, aby był podparty i swobodnie się obracał. Potrzebujemy więc sekcji dla każdej warstwy. Krok 1, upewnij się, że pasuje, biorąc kształt z klucza.

Zduplikuj swój klucz, weź pętlę wielokątów otaczających najdłuższy pin na kluczu i wyciągnij je wzdłuż ich lokalnej normalności o kilka milimetrów. Być może będziesz musiał nieco poprawić wynik, aby zachować porządek, po prostu upewnij się, że używasz tylko osi, na której się znajduje, więc utrzymaj płaską powierzchnię (lub użyj więzów w stosie edycji). Trzymaj twarze, które właśnie zrobiłeś, usuń resztę i pomiń nowe granice. To jest twój punkt wyjścia. Nie zapomnij skalować wnętrza co jakiś czas, aby nie zrównało się z kluczem. Być może będziesz musiał nieco to ulepszyć, aby był cały.

Zaznacz wszystkie twarze po jednej stronie i wyciągnij na zewnątrz w grupie o tej samej grubości co następny pin. Wyciągnij tę samą kwotę jeszcze raz. Wybierz wewnętrzny pierścień wielokątów i wyciągnij go na zewnątrz, w jego normalnym miejscu. Będzie to największa część kurtyny, która ustabilizuje rygiel. Możesz kształtować to w kształt podobny do jaja pokazanego powyżej (możesz zignorować mały wycinek w nim, ponieważ był to osobny mechanizm, który postanowiłem nie włączać, ponieważ był niepotrzebny). W trzecim segmencie usuń wszystkie, poza zakrzywioną sekcją, jak widać powyżej, i zamknij pozostałą lukę. Ten element będzie tym, co mieści się w obudowie, aby podtrzymywać ten koniec, i musi być idealnie okrągły (oprócz szczeliny na klucz), aby swobodnie się obracać.

Wykończ drugi koniec, wyciągając szerszy segment, aby utrzymać się na przeciwległej obudowie, z innym czysto okrągłym elementem, który mieści się w obudowie. Po zamknięciu kurtyna powinna się teraz swobodnie obracać na swoich końcach. Następnie spojrzymy na dźwignie.

Krok 5: Wykonywanie dźwigni

Dźwignie będą siedzieć wewnątrz śruby, więc będą musiały pozostać dość małe, aby zmieścić je wszystkie. Podczas gdy jest ich pięć, jedyną różnicą między nimi będą krzywe na dole dla szpilek na klawiszach. Zacznij od małego pudełka tylko nieco szerszego niż jest wysokie. Upewnij się, że jest nieco cieńszy niż szpilka na kluczu, ale wciąż blisko 2 mm. Najprawdopodobniej będziesz chciał zamontować małą podkładkę (0,3 mm) lub coś podobnego między każdą dźwignią podczas montażu, aby ułatwić jej płynne działanie, tak aby potrzebowała niewielkiej szczeliny, ale chcesz, aby była wystarczająco szeroka, aby mogła wytrzymać pewne ciśnienie bez pękania. Najlepiej byłoby wydrukować je w metalu.Umieść pudełko tak, aby jego środek znajdował się nieco na lewo od klucza, a więc klucz, gdy jest skierowany w górę, znajduje się około jednej czwartej dźwigni.

Po pierwsze, musisz ustalić punkt obrotu. Będziesz chciał tego jak najdalej w prawo, aby ułatwić podnoszenie klucza. Używając swift loop / quickslice / connect, odetnij około jednej trzeciej na górze i wyciągnij mały kawałek, aby pomieścić czop. Utwórz mały cylinder, upewnij się, że ma wystarczająco dużo segmentów, aby być gładkim w druku, i umieść go tam, gdzie będziesz miał otwór. Następnie wybierz dźwignię i dostosuj jej punkt obrotu. Możesz to zrobić na maksimum w zakładce hierarchii obok tworzenia i modyfikowania, wybierając „Dopasuj tylko przestawne”, a następnie użyj narzędzia wyrównywania, aby dopasować jego oś obrotu do osi cylindra. Wyjdź z hierarchii. Teraz dźwignia powinna się obracać od cylindra, tak jak wewnątrz zamka.

Dźwignia powinna obracać się tylko o 15 ° w górę, aby osiągnąć stan otwarcia, ale sam możesz określić najlepszą wysokość. Obróć go do wybranej pozycji otwartej i utwórz małe pudełko blisko środka, aby reprezentować nacięcie śruby. Wytnij i usuń poziomą ścieżkę w lewo, aby wycięcie zostało zakończone, upewniając się, że wszystkie utworzone szczeliny są zamknięte. Obróć dźwignię z powrotem w dół i zanotuj ścieżkę, po której następuje nacięcie. Wytnij i usuń sekcję dla tej ścieżki. Ponownie przeciąć linie poziomo do nowego nacięcia w pozycji spoczynkowej i odciąć mały otwór z boku dźwigni, aby złapać nacięcie, jeśli śruba zostanie wciśnięta do tyłu, gdy dźwignie są zamknięte. Oczyść obecny układ w coś podobnego do tego, co mam powyżej, i zaokrąglij wszystkie rogi, w których kawałki mogą się ślizgać.

Aby utworzyć krzywe dla szpilek klucza, utwórz cylinder dla każdego sworznia, gdzie środek cylindra jest wyrównany do uchwytu klawiszy, a promień sięga do sworznia. Powinieneś mieć 4-5 cylindrów w zależności od tego, jak zrobiłeś klucz. Zostaną one usunięte z dźwigni, gdy jest ona w pozycji otwartej, tak że kołek przesunie się wzdłuż utworzonej krzywej, trzymając dźwignię do góry, aż wycięcie przejdzie przez bramę. Dołącz cylinder do cylindra dla punktu obrotu i użyj operacji logicznej (znalezionej w max w obszarze Utwórz> Obiekty złożone> Boolean), aby odjąć je od dźwigni. Wypełnij wszelkie luki. Musisz to zrobić osobno dla każdej dźwigni, po prostu uważaj i próbuj logicznie tylko raz na dźwignię i upewnij się, że wycinasz odpowiedni kształt dla każdej szpilki. Gdy wszystkie zostaną wycięte, można je obrócić z powrotem do pozycji zamkniętej.

Możesz zauważyć, że mam jedną dźwignię, która nie pasuje do innych. Jego brama jest prosta bez obracania się, a otwór na wycięcie jest poniżej niej, a nie powyżej. Dzieje się tak dlatego, że najniższy kołek przejdzie przez dźwignię bez dotykania go, podczas gdy nieprawidłowy kołek uniesie dźwignię, zatrzymując w ten sposób wycięcie. Dołącz ten rodzaj dźwigni do swojego modelu. Następnie utworzymy śrubę.

Krok 6: Robienie śruby

Śruba jest jednym z najtrudniejszych elementów do wykonania, ponieważ wymaga tak dokładnych otworów, aby kurtyna mogła ją przesuwać do przodu i cofać wystarczająco długi dystans w bardzo krótkim czasie. Z tego powodu dźwignie powinny być ukształtowane tak, jak pokazane, aby wycięcie miało mniejszą odległość do przebycia, a jednocześnie było bezpieczne. Podczas wykonywania śruby może być konieczne nieznaczne skorygowanie dźwigni, aby zapewnić dokładny czas zwolnienia śrub.

Zacznij od pudełka o wysokości około 1,5-krotnej wysokości dźwigni i prawie dwukrotnie większej niż szerokość. Głębokość powinna być taka sama jak cała szerokość szpilek kluczy. Nie przejmuj się zbytnio tymi pomiarami, można je łatwo dostosować później bez zbytniego kłopotu. Ustaw go tak, aby cylinder obrotu dźwigni znajdował się w połowie wysokości po prawej stronie. Obróć dźwignie do pozycji otwartej i wyreguluj wysokość śruby, aby upewnić się, że mieści się w środku. Ustaw górną część śruby tak, aby obejmowała dźwignie i uniemożliwiła im wyjście poza ich otwarte położenie. Wytnij na lewą stronę dźwigni i wzdłuż góry, aby wyciągnąć do wewnątrz miejsce na dźwignie. Powinien mieć głębokość około 5 pinów, pozostawiając dwa dla mechanizmu rzucania kurtyny i rygla. Powinny po prostu pasować, w tym wszelkie miejsca na podkładki między nimi. Za pomocą pola utworzonego w poprzednim kroku jako odniesienia dla pozycjonowania wycięć, wycięcia i wyciągnięcia rzeczywistego wycięcia i zaokrąglenia lekko narożników.

Aby lepiej zrozumieć dziurę wymaganą do przesuwania zasłony przez zasłonę i sposób jej działania, sugeruję obejrzenie tego filmu. Zauważysz, jak największa część kurtyny jest ledwie używana do pchania rygla, ale raczej odlew na grzbiecie, który stworzyłeś najpierw, gdy go wykonałeś. Ustaw kurtynę w jednej linii ze śrubą i obróć ją kilka razy, aby zrozumieć, gdzie się z nią skontaktuje. Przesuń śrubę w poprzek do minimalnego punktu, w którym wycięcie zostało zwolnione z dźwigni, zanotuj odległość, jaką przebył i punkt, w którym kurtyna opuszcza śrubę. Zwróć uwagę na punkty połowy obu tych pozycji (tj. Kiedy kurtyna jest skierowana bezpośrednio w górę i gdzie musi być śruba). Zrób to samo dla kierunku odwrotnego (otwarcie zamka). Gdybyście szukali bardzo dokładnego i płynnego wyniku, musielibyście skorzystać z wyspecjalizowanego programu do rysowania, takiego jak AutoCad, lub narysować plany na desce kreślarskiej, aby uzyskać wymaganą krzywą. Jednakże i chociaż nie polecam tego dla dobrego zamka, możesz uzyskać całkiem niezły wynik, stosując kształt wycięcia, jak widać powyżej i w filmie, do punktów, które obecnie masz, które powinny dać ci wymagana wysokość i szerokość. Aby to zrobić, utwórz skrzynkę z dużą liczbą segmentów i przenieś ją do wymaganego kształtu. Następnie śledzić jego położenie, gdy śruba się porusza i dopasować krzywą do wymaganego nacisku. Ponownie, starałbym się dokładnie opracować plany, jeśli to możliwe, zanim skorzystam z tej metody.

Z wycięciem na miejscu pozostała tylko krzywa wtórna dla sekcji stabilizującej zasłony. Może to być dowolny kształt, który po prostu chcesz, to po prostu głębia, która ma znaczenie, chociaż ukształtowałem mój, aby pomóc w odpychaniu rygla. Tylko upewnij się, że kurtyna może się swobodnie obracać wraz z ruchem śruby.

Nie zapomnij posprzątać i wygładzić narożników lub ruchomych części i przesuń model w przód iw tył, aby upewnić się, że nic się nie koliduje. Jeśli to możliwe, najlepiej jest ustawić animację poruszającego się elementu, aby zobaczyć, jak wszystko się porusza i sprawdzić błędy.

W końcu musimy tylko zmontować obudowę.

Krok 7: Tworzenie obudowy

Ostatni etap wykonania obudowy jest prawie tak prosty, jak zbudowanie pudełka wokół mechanizmów, ale z kilkoma dodatkowymi elementami;

1. Dołącz małą podpórkę, aby podnieść dźwignie, gdy śruba nie jest na swoim miejscu.

2. Utwórz małe wycięcie z tyłu, aby ułatwić prowadzenie śruby.

3. Dołącz sposób skręcenia dwóch połówek razem bez blokowania ruchomych części.

4. Wykop wszystkie odpowiednie podpory, otwory na śruby i otwory na klucze.

Zdecydowałem się połączyć ten model, ponieważ jest to zdecydowanie najprostsza metoda, choć jestem pewien, że jest wielu ludzi, którzy mieliby o wiele ciekawsze rozwiązania. Chociaż nie będę szczegółowo omawiać, jak wykonywać śruby, są one stosunkowo prostymi modelami, które można albo pobrać, albo jeśli masz ochotę je wypróbować, polecam ten samouczek.

Rozpocznij od utworzenia pudełka na tyle szerokiego, aby obejmowało pełny obrót kurtyny, a to kończy się, gdy śruba (w pozycji otwartej blokady) przylega do krawędzi. Zostaw niewielką ilość miejsca nad śrubą i wystarczającą ilość miejsca na dole na zasłonę. Grubość obudowy zależy od Ciebie i może się różnić w zależności od materiału, w którym zamierzasz drukować. Powiel model i wyciągnij przód, aby utworzyć drugą połowę i usunąć resztę. Bridge / Cap wszelkie luki. Jeśli zdecydujesz się skręcić modele razem, po prostu wyciągnij kilka klocków na tylnej obudowie, aby wkręcić śruby. Mogą one podwoić się jako podpory dla śruby, jeśli wyrównasz je z nią. Jeśli masz wątpliwości, gdzie wszystko się poruszy, spróbuj umieścić cylindry nad czymkolwiek obracającym się, aby zobaczyć jego łuk obrotowy. Wyciąć i wycisnąć mały odcinek, aby spotkać się z tylną częścią dźwigni podczas spoczynku, aby zapobiec ich przemieszczaniu się bez użycia śruby. Pamiętaj, że będzie musiała wejść ze ściany bocznej, ponieważ kurtyna będzie musiała się pod nią obracać.

Widząc, że śruba i obudowa są płaskie względem siebie, łatwo jest wykonać segment, który wysuwa się z tyłu śruby i dopasowany wpuszczony kanał w obudowie, aby umożliwić zakres ruchu śruby. Pomoże to prowadzić śrubę i zapobiec jej ześlizgnięciu się.

Wreszcie możemy przygotować się do wygładzenia ostatecznych kształtów. Bądź ostrożny w ustawianiu na tym etapie i upewnij się, że uwzględniłeś wszystko i pamiętam, aby nieznacznie przesunąć skalę każdego kształtu tak, że nie będzie 100% koloru. Odkryłem, że aby utrzymać dokładność pozycjonowania, należy uwzględnić cylinder obrotu dla dźwigni w logice bez przechodzenia przez niego do końca, a następnie utworzyć rzeczywisty fragment wyciągający / przesuwający wynikowy okrąg. Na tym etapie należy uwzględnić: Kształt dziurki od klucza, okrągłe pierścienie podtrzymujące zasłony, otwory na śruby, sworzeń obrotu dźwigni. Gdy zostaną one odjęte, prawdopodobnie konieczne będzie trochę oczyszczenia, aby nadrukować części. Spróbuj spawać wszystkie wierzchołki przy bardzo niskiej wartości, np. 0,1 mm, i zrób to samo dla krawędzi, ponieważ powinno to usunąć wiele problemów. Jeśli wydaje się, że istnieją granice, w których ich nie ma, sprawdź, czy żadne twarze nie mają odwróconych normalnych elementów i odwróć je, jeśli tak się stało.

Gdy wszystko zostanie wyczyszczone, to jest to, teraz masz działający zamek. Gratulacje! W następnym kroku pokażę ci ostatni element akcji.

Krok 8: The Final Piece

I tutaj mamy ostatnią blokadę w działaniu, wraz z odrobiną mojej własnej dekoracji, aby wyglądała nieco ciekawiej. Jeśli chcesz wiedzieć, jak zrobić dekorację lub chcesz zobaczyć moje pliki STL, skontaktuj się ze mną.

Zamek wpuszczany i klucz od Matthew „Rick” Shaw na Vimeo.

Pierwsza nagroda w

Konkurs na projekty 3D