Co to jest?

To tak jak deska surfingowa, tylko ze skrzydłem pod spodem i silnikiem, i leci. Ta pouczająca pokrywa część deski surfingowej. Silnik i układy elektryczne pojawią się wkrótce. Daj mi znać, jeśli masz jakieś pytania!

Potrzebne materiały:

• Pianka EPS (jest to styropian i służy do izolacji domu).
• 5oz lub 160g włókna szklanego
• 2l żywicy epoksydowej
• farba w sprayu
• Taśma LED ze złączem USB
• Mikro Balony
• Taśma maskująca

Potrzebne narzędzia:

• respirator
• rękawiczki
• ochrona słuchu
• Szlifierki orbitalnej
• CNC (Teoretycznie można to również przeciąć nożem do chleba
• mnóstwo pędzli
• Wiertarka bezprzewodowa

Kieszonkowe dzieci:

Krok 1: Zaplanuj swój kształt.

Oczywiście moja deska różni się trochę od zwykłych desek surfingowych ze względu na wnęki na elektryczność, ale można zbudować każdą inną deskę surfingową w ten sam sposób.

Zdecydowałem się zaprojektować wszystko w CAD, ale możesz też po prostu chwycić kawałek piany i zacząć wycinać wszystko, czego nie potrzebujesz, za pomocą noża do cięcia gorącym drutem.

Wykonywanie tego w CAD ma jednak wiele zalet. Otrzymujesz naprawdę dobry pomysł, jak wszystkie funkcje się łączą, uzyskasz idealną dokładność, jeśli używasz CNC i możesz wykonać pomiary, aby dwukrotnie sprawdzić model w rzeczywistym świecie. CAD jest również świetnym narzędziem do komunikowania swojego pomysłu innym.

Moja deska surfingowa ma rozmiar 150x50x14 cm. Jest to maksymalny rozmiar, który mógłbym zmieścić na moim CNC. Jest to mniej więcej rozmiar wakeboardu.

ESC, który uruchamia silnik, staje się bardzo gorący, więc będzie zanurzony w kąpieli wodnej w małej komorze. Duża wnęka jest na baterie w wodoodpornej obudowie aparatu. To pudełko nie musi być zanurzone, więc dodałem 2 duże otwory drenażowe. Plan polega na tym, że wnęka ta będzie się wysysać, gdy tylko zacznę wyciągać wodę. (Jeśli w ogóle nauczę się jeździć).

Trasowanie kabli jest również łatwiejsze do wizualizacji za pomocą CAD. Na trzecim zdjęciu widać, w jaki sposób kable zostaną poprowadzone od ESC do masztu.

Półfabrykat należy pociąć na dwie warstwy pianki 40 mm i jedną warstwę pianki 60 mm pośrodku.

Krok 2: Słowo o bezpieczeństwie

Chcę tylko wspomnieć o trzech sprawach:

1. Nosić ochronę przeciwpyłową! To nie jest trudne ani kosztowne. Zdobądź silikonową maskę o wartości 20 $ i dobrze jest iść! Potrzebny jest jeden zestaw filtrów do kurzu, a drugi do aerozoli z pojemników z aerozolem.
2. Nosić ochrona słuchu. Kosztuje 15 $ i nie tylko chroni uszy, ale także utrzymuje je w cieple i sprawia, że ​​proces szlifowania jest mniej stresujący.
3. Nosić rękawice. Do tego całego procesu użyłem około 50 zestawów rękawiczek. Farba w sprayu i nieutwardzona żywica epoksydowa są bardzo niezdrowe dla skóry. Ten rodzaj raka jest niezdrowy.

Nie oszczędzaj na tych przedmiotach. Są i tak tanie. Niezwykle tani w porównaniu do jednej wizyty u lekarza. Jest to zaproszenie na wiele przyszłych projektów.

Krok 3: Wytnij puste miejsce

Całość można przeciąć tylko nożem do chleba. Mam system CNC, więc użyłem tego. Daje mi doskonałą symetrię i nie muszę się martwić o przesyłanie pomiarów.

Pianka to pianka EPS, która oznacza ekstrudowany polistyren. XPS to spieniony polistyren. Czy te nazwy mogą być bardziej mylące? E dla Extruded i X dla Expanded. Rozszerzony jest szorstki i znany jako styropian. Możesz użyć obu. Ludzie kłócą się, który z nich jest lepszy. Najwyraźniej oboje moczą się w wodzie. Nie obchodzi mnie to.

Możesz sprawdzić konfigurację CAM w dostarczonych plikach Fusion 360. Myślę, że łatwiej niż ja próbuję wszystko wyjaśnić.

Zasadniczo było to wycinanie kształtu za pomocą 10-milimetrowego frezu, a następnie wykańczanie okrągłych powierzchni za pomocą 10 mm kulistego noska. Wszystkie połączone ścieżki krzywek trwały około 5 godzin. To skończyło się jako 2 dni pracy. W międzyczasie mogłem wyczyścić sklep.

Krok 4: Piasek gładki.

Puste miejsce powinno być gładkie i wolne od dużych dziur, ale z dużą ilością szorstkiej tekstury. Nie ma takiej potrzeby. Każdy proces szlifowania pozostawił po sobie jeszcze kilka otworów i nie warto go wypełniać i ponownie wygładzać. Możesz wypełnić wszystkie ubytki później, gdy na powierzchni pojawi się epoksyd.

Użyłem szlifierki oscylacyjnej z papierem ściernym o ziarnistości 120. Zszyłem też papier ścierny do płaskiego kawałka drewna, aby szlifować pionowe powierzchnie. Szlifowanie pianki jest bardzo proste.

Wszelkie otwory powinny być wypełnione mieszanką żywicy epoksydowej i mikropęcherzyków. Są to maleńkie, małe, wydrążone szklane bąbelki, które dodają objętości, ale nie ważą. Również sprawia, że ​​epoksyd jest mniej cieknący.

Krok 5: Przygotowanie do szklenia dna.

Po prostu nie wiedziałem, ile włókna szklanego potrzebowałbym, aby poradzić sobie z dużymi siłami działającego na pokładzie masztu. Wziąłem więc bezpieczną trasę i zanurzyłem jakieś profile aluminiowe 20x20 mm na dole. Dodają dużo sztywności i dają mi coś solidnego, by przykręcić maszt do głowy.

Wnętrze profili zostało wypełnione drewnem. Możesz także użyć pianki. Ogólnie rzecz biorąc, nie uważam, że dodatkowa waga ma duże znaczenie. Sądzę, że zobaczymy, jak wejdę do wody.

Otwory na śruby otrzymały solidne plastikowe listwy w piance z rur przewodowych. Rury te chronią piankę i oczywiście są również wodoodporne. Musisz upewnić się, że włókno szklane zachodzi na te rury, aby były wodoodporne.

Podkładki służą do ochrony aluminium przed łbami śrub.

Krok 6: Dodaj niektóre światła.

Dlaczego nie dodać światła? Użyłem listwy oświetleniowej LED zasilanej przez USB. Było to wygodne, ponieważ zasilanie 5 V jest łatwe do uzyskania i nie muszę korzystać z pilota.

Te diody LED nie zostaną pomalowane na shite przez włókno szklane. Może nie najjaśniejsze diody LED, ale myślę, że będą widoczne w wodzie.

Upewnij się, że naprawdę zabezpieczysz wszystko i przetestujesz przed szkleniem. Nie możesz ich naprawić.

Możesz także dodać je na samym końcu i przykleić na zewnątrz. Ale nie tak śliski.

Krok 7: Glass the Bottom Patch.

Zrobiłem to w dwóch krokach. Najpierw przesłoniłem całe aluminium w obszarze masztu, a następnie (w następnym kroku) pokryłem całą powierzchnię.

Mocowanie szkła do profili było trudne. Torba próżniowa bardzo by pomogła. Nawet kosmiczna torba! Ale moja metoda z folią przylegającą i gumkami również działała. Każda warstwa gumy dodaje nieco więcej nacisku. Na końcu nie było idealnie płaskie, ale szlifowanie i kolejne warstwy tworzyły mocną więź.

Kompletny plan szklenia wygląda następująco:

• Wszystkie tkaniny 5oz lub 160g.
• 1 warstwa pod aluminium.
• 1 warstwa wokół aluminium.
• 1 warstwa na górze aluminium.
• 2 warstwy wokół całego dna przechodzą przez szyny na górny pokład.
• 2 warstwy na górnym pokładzie przechodzące przez szyny na dolny pokład, gdzie będzie maszt.

  W ten sposób na szynach będą 4 warstwy, które mogą ulec uszkodzeniu podczas transportu.

Krok 8: Szklane całe dno.

Po połączeniu dna wygładziłem go i dodałem 2 kolejne warstwy włókna szklanego. Tym razem idziemy do góry. Stworzyło to ładną, jednolitą i gładką powierzchnię. Czerwone znaki to obszary, które były dumne i musiały zostać zszlifowane. To tylko refference dla mnie.

Krok 9: Szklany blat.

Górna warstwa była łatwiejsza niż dno, ponieważ nie było wszystkich tych elementów. To było tylko szkło i piana.

Radziłbym najpierw wypełnić ubytki szkłem, a następnie dodać dwie duże warstwy, aby pokryć wszystko kilka dni później.

Aby szkło przylgnęło do boku pianki, można napełnić worek na śmieci wodą. Ciśnienie wody delikatnie dociska szkło do piany. To działało bardzo dobrze.

Różowa matryca ma na celu jedynie odróżnienie różnych warstw. I dla aparatu.

Krok 10: Jak szklić otwory drenażowe.

Jest prawie niemożliwe, aby szkło przykleiło się do tych otworów bez pęcherzyków powietrza. Użyłem balonów, które zostały wysadzone do wewnątrz, aby wywierać nacisk. Pracował fantastycznie. Powierzchnia była wyjątkowo gładka. Oczywiście po tym jest dużo szlifowania.

Krok 11: Szlifowanie szlifowanie Szlifowanie.

50% tej budowy było planowane, 30% było szlifowane, a tylko 20% budynek.

Użyłem taniej szlifierki oscylacyjnej z papierem ściernym o ziarnistości 60. Przeszedłem tylko na drobniejszy papier ścierny na ostatnią warstwę żywicy epoksydowej.

Musisz wysłać wszystko idealnie gładko. Nie błyszczące, ale gładkie. Odczuwanie powierzchni gołymi rękami mówi, ile masz jeszcze do zrobienia. Następnie możesz zastosować gorący płaszcz.

Krok 12: Stosowanie gorącej warstwy.

Ten płaszcz nie jest naprawdę gorący. To tylko powłoka epoksydowa. Albo raczej kilka płaszczy. To wypełni włókna i zapewni gładką teksturę, którą można następnie szlifować na płasko. Trzeba dodać żywicę epoksydową na zewnątrz, ponieważ w przeciwnym razie trzeba by materiał do szlifowania na płasko.

Zacznij od czyszczenia gładkiej powierzchni. Następnie dodaj krawędź ociekową w postaci taśmy maskującej. Bez niego kroplówki spływałyby do spodu, gdzie musielibyśmy ponownie je szlifować.

Gdy wszystko jest czyste i przygotowane, można dodać około 250 g żywicy epoksydowej na stronę. Szata jest jak wypełniacz. Powtórz ten proces po obu stronach deski.

Krok 13: Wypełnij wszelkie błędy.

Prawdopodobnie skończysz z kilkoma obszarami z dziurami. Są one tworzone, gdy epoksyd nie przywiera do pianki. Podczas procesu szlifowania pęcherzyki te stają się otworami. Czasami trzeba je wyciąć swobodnie za pomocą obcinarki do kartonów. Po prostu wypełniłem je epoksydem i mikropęcherzykami. Duże obszary, takie jak ten na ostatnim zdjęciu, powinny być wypełnione łatą lub dwoma włóknami szklanymi. Po utwardzeniu żywicy epoksydowej można ją ponownie oszlifować.

Krok 14: Włóż wkręty

Pudełko z kamerą należy przypiąć do tablicy. To połączenie musi być dość ścisłe. Deska prawdopodobnie przeleci w powietrzu i doświadczy ciężkich uderzeń. Możesz użyć nitów lub nitonakrętek, ale nie byłem przekonany, że wytrzymają włókna szklane. Gdyby się wyrwali, prawdopodobnie złamałbym trochę elektryczności i wlałbym wodę do mojej deski. Postanowiłem więc wstawić długie aluminiowe rury w boki przedziału elektroniki. Wystarczy wziąć 10 mm pręt aluminiowy, przyciąć go na długość, wywiercić otwór, a następnie dotknąć go. Włókno szklane wokół aluminium dobrze związa je z pianką. Wosk chroni nici i może być łatwo usunięty później za pomocą igły.

Krok 15: Dodaj warstwę ostatecznego połysku.

Kiedy już pomyślisz, że załatałeś wszystkie dziury, powinieneś ponownie wszystko wygładzić. Są szanse, że będzie jeszcze wiele obszarów, które nie są jeszcze tak gładkie. Do tego służy powłoka błyszcząca. To tak jak gorąca warstwa, ale drugi raz. Wymieszaj żywicę epoksydową i nanieś ją równomiernie na wszystkie powierzchnie, tak jak wcześniej.

Krok 16: Ostateczne szlifowanie przed farbą.

Pociągnięcia pędzla będą prawdopodobnie widoczne. Mój garaż zamarzł, więc żywica była bardzo gruba. To nie problem, ale również nie płynął gładko. Szlifierka wyposażona w papier o ziarnistości 120, a następnie papier o ziarnistości 240, sprawiła, że ​​każda powierzchnia była super gładka, ale wciąż matowa.

Jeśli jesteś profesjonalistą, polerujesz go po szlifowaniu i odsłaniasz idealnie błyszczącą i morską warstwę włókna szklanego. Ja nie. Wiedza o tym, że malujesz na wszelkich łatach lub błędach, sprawia, że ​​ta budowa jest znacznie łatwiejsza!

Krok 17: Zastosuj farbę!

Nie użyłem podkładu, farba, którą kupiłem, została stworzona na graffiti, i jestem pewien, że te pociągi też nie mają podkładu.

Jedną rzeczą, którą należy się upewnić, jest zdobycie całej farby tej samej marki i postępowanie zgodnie z instrukcjami. Spray testowy też by nie zaszkodził.

Po wyschnięciu farby przez kilka dni pokryłem wszystko czystym płaszczem tej samej firmy. Tekstura, którą dostałem, jest raczej matowa niż błyszcząca, ale myślę, że to działa.

Krok 18: Dodaj skrzydło.

Moje skrzydło ma 4 otwory na śruby, które przykręca się do aluminiowych szyn. Używam długiego klucza nasadowego do ich dokręcania.Wypełniłem te otwory całkowicie żywicą epoksydową i wywierciłem je ponownie, aby stały się wodoodporne.

Należy również stosować smar miedziowy na wszystkie gwinty, aby chronić je przed korozją.

Krok 19: Ciesz się pracą!

Wszystko gotowe! Tylko upewnij się, że utwardzisz farbę przez kilka dni. Nie chcesz tego zrujnować, ponieważ byłeś niecierpliwy.

Ogólnie rzecz biorąc, ten projekt nie jest taki trudny. Możesz nauczyć się wszystkich technik w podróży. Farba ukryje wszelkie błędy na końcu.

Krok 20: Układ napędowy i elektryka.

Układ przeniesienia napędu podąży za następnym instruktażem. Bądźcie czujni! Więcej filmów też wychodzi. Dzięki chłopaki!

Runner Up w

Wyzwanie epilogu 9